'අපි අලූත් හොරෙක් වෙනුවට අලූත් මිනිසෙක් සොයමු.' -විමලනාත් වීරරත්න  

 

අධිනිශ්චය වු කාරණය වුයේ ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රටට ආදරය කළ බවය. එහෙත් රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයෝ වෙන්කත රංගමාල් දේවියන් රජු සේම රටට ආදරය කළ බව ඇගේ ආත්මය පාරා කීමට උක්ත ගීතය රචනා කරති.

 

අප මෙතෙක් බලා සිටියේ දේශපාලකයන් රටට කරන තෙක්ය. ඒ කාටත් රටට ප්‍රතිපක්ෂ පුද්ගලික අපේක්ෂා තිබිණි. 

 

පුද්ගල අපේක්ෂාවලින් තොරව තමන් නිරත විෂයට ආදරය කරන්නන් කෙරෙහි අප සමාජයක් හැටියට අවධානය යොමු කරනවා අඩුය. 

 

පරිවාරයේ සිටින්නාගේ ආත්මීය ගැඹුර සෙවීම අපෙන් ගිලිහී ඇත.

 

රත්න ශ්‍රී කවියාට මම මාර්තු 24 දා දුරකථනයෙන් ඇමතුම් දෙකක් දුන්නත් ඔහු සම්බන්ධ කරගත නොහැකි විය. පසුදා දහවල් කතා කළ විට කීවේ ඊයේ තමා රක්වානේ ළමයා බැලීමට ගිය බවය. ඒ භාග්‍යා අබේරත්න බව මට සිහි විය. 

 

වෙන්කත රංගමාල් දේවිය ගැන රත්න ශ්‍රී අපට බලන්නට සැලැස්වු දෘෂ්ටිය භාග්‍යා, දේවානි වැනි අය වෙනුවෙන් ඉහළින්ම අදාළ කරගත හැකිය.

 

 

 

 

පරිසරය රැක දෙන ලෙස අප ඉල්ලා සිටිය යුත්තේ ගෝඨාභයගෙන්ද, සජිත්ගෙන්ද, අනුර දිසානයකගෙන්ද ? මම හිතන හැටියට ඒ කාගෙන්වත් නොවේ. එය පොදු ජනයාගේ වැඩකි. 

 

රංගමාල් දේවිය රජුගේ බිසව වුවත් ජනතාව ඇය සැලකුවේ රාජ්‍ය කටයුතු වලින් විතැන්වය. 

 

එහෙත් ඒ ක්ෂුද්‍ර ලෝකයේ සිට ඇයත් රටට ආදරය කරන්නට ඇත.

 

 අප, අප නොසිතන මිනිසුන්ගේ ලෝකවලට එබී බැලිය යුත්තේ එනිසාය. 

 

අනපේක්ෂිත මිනිස්සු අලූත් ලෝක ඉදි කරති. 

 

බඬේ බිජු තියාගෙන ක්‍රියා කරන නායකයන්ට වඩා දේවානිලාගේ හා භාග්‍යාලාගේ ලෝකය තව එළි පෙහෙළි කරගත යුතු නැද්ද ? 

 

ඔවුන්ගේ ආදරය, අවංකභාවය හා මැදිහත්වීම රටේ දෙකෝටියම පිළිගත යුතු නැද්ද ?