ළමා මෙහෙකාර සේවය 'වර්ගවාදි සංහාරයේම තවත්  පැතිකඩක්'  

කදුකරයේ  දෙමළ තරුණියන් මෙහෙකාර සේවයට තල්ලු කිරීම ශ්‍රී ලංකාවේ කුප්‍රකට වර්ගවාදි සංහාරයේම තවත්  පැතිකඩක් බව කළු ජුලියෙන් බැට කෑ පියතුමෙක් පවසයි.

රටේ ආර්ථිකය සහ සංවර්ධනය දෙමළ ජනතාවට තවමත් උරුම වී නැති අතර ඔවුන් මේ රටේ ප්‍රජාවක් ලෙසත් පිළි ගෙන නොමැති බවයි මාරිමුත්තු සතිවේල් පියතුමා පවසන්නේ.

 

එහි ප්‍රතිළුලයක් ලෙස කදුකරයේ මේ වන විට වතු කම්කරුවන් ලෙස සේවයේ සිටින්නේ එක්ලක්ෂ හතලිස් හයදහසක් පමණක් වුවත් එවැනි තුන් හතර ගුණයක තරුණ තරුණියන් අගනගරය ආශ්‍රිතව සේවයේ සිටින බව පියතුමා අවධාරණය කළේ, විවිධ ජනවර්ග වෙත මුදාලන පීඩනයන් හෙළා දකිමින්  "83 - කළු ජුලිය" ආවර්ජනයෙන් ඔබ්බට ගමන් කරමු ! තේමාව යටතේ ක්‍රිස්තියානි සහයෝගිතා ව්‍යාපාරය විසින් කොළඔදී සංවිධානය කර තිබු සාකච්ඡාවක් අමතමිනි.

 

" නමුත් තරුණ තරුණියන් ඊට වඩා තුන් හතර ගුණයක් කොළඹ නගර වල ඉන්නවා විවිධ ෆැක්ටරි වල වැඩ කරනවා, විවිධ කඩවල් වල වැඩ කරනවා.ගෙවල් වල මෙහෙකාරකම් කරනවා. "

 

මාරිමුත්තු සතිවේල් පියතුමා එහිදී වැඩි දුරටත් අවධාරණය කළේ ඔවුන් සිටින ස්ථානයන් සහ සිදු කරන  රාජකාරිය කිසිවෙකුත් නොදන්නා බවයි.

 

 

 

 

 

"ඔවුන්ට ජීවිත ආරක්ෂාවක් නැහැ, රැකියා ආරක්ෂාවක් නැ. ඔවුන් දෙමළ නිසා " යැයි අවධාරණය කළ පියතුමා වැඩි දුරටත් අවධාරණය කලේ 83 පෙරත්, ඉන් පසුවත් දෙමළ ජනයා ජීවත් වන්නේ කළු ජුලියෙහි අත්දැකීමෙන් බවයි.

 

77 වසරේත් 83 වසරේදීත් ඇති වු ජාතිවාදී කෝලාහල හේතුවෙන් අනාථ කදවුරු තුළ දිවි ගෙවීමට සිදු වු මාරිමුත්තු සතිවේල් පියතුමා එහිදී වැඩි දුරටත් සිහිපත් කළේ එම ජාතිවාදි කෝලාහල වල ප්‍රතිළුලයක් ලෙස ලක්ෂ සංඛ්‍යාත දෙමළ ජනතාවට තමන්ගේ භුමිය අතහැර ඉන්දියාවට පළා යෑමට සිදු වු බවයි.

 

කළු ජූලිය සිහි කරමින්   ලිප්ටන් වටරවුමේ නිහඩ විරෝධතාවයක් දියත් කිරීමටත් ක්‍රිස්තියානි සහයෝගිතා ව්‍යාපාරය ඊයේ (21) කටයුතු කර තිබුනි.

 

"ජනවාර්ගික ගැටළුවට විසදුමක් ඔන, ජනවාර්ගික අර්බුදයට විසදුමක් ඔන, ජාතිවාදයට රැවටුනා ඇති!, උතුරේත් දකුණේත් මිලිටරීකරණයට තිත තබනු!, සිවිල් සේවා මිලිටරීකරණය එපා," ආදී සටන් පාඨ පෙරටු කරගනිමින් දියත් කළ විරෝධතාවයට බෞද්ධ භික්ෂුන් වහන්සේ නමක් ද සහභාගී වී සිටි අයුරු අගනගරයේ මාධ්‍යවේදීන්ගේ කැමරා කාචයට හසුව තිබේ.

 

 

 

 

 

 

1983 වර්ෂයේ ජුලි 23 දිනෙන් පටන්ගෙන දින ගණනක් තිස්සේ ඇවිලුණු ශ්‍රී ලංකාවේ කළු ජුලිය නමින් කුප්‍රකට වර්ගවාදි සංහාරයෙන් දෙමළ වැසියන් දහස් ගණනක් ඝාතනය කෙරුණු අතර කෝටි ගණනක නිවාස ඇතුලු දේපල ගිනිබත් විය.

 

සංහාරය ඇරඹුණේ යාපනය සරසවිය පිහිටුවා ඇති තිරුනෙල්වෙලියෙනි, ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදා භට පිරිස් විසිනි.

 

යාපනයේ පලාලි පාරේ පරමේශ්වරා හන්දිය හා තිරුනෙල්වේලි හන්දිය අතරදී පුපුරා ගිය බිම් බෝම්බයකට හසුවූ හමුදා වාහනයක සිටි සෙබළුන් 13 දෙනකු මියයාමෙන් අනතුරුව එදින රාත්‍රියේත් පසුදාත් ගම් වැදුණු භට පිරිස් පලාලි පාරේත්, සිවන් අම්මාන් ග්‍රාමයේත් 51 දෙනකු ඝාතනය කර නිවාස ගිනිබත් කරන ලදී. 

 

මරා දමන ලද්දවුන් අතර හය හැවිරිදි දරුවකුද, එකොලොස් හැවිරිදි දරියකද වන බව උතුරු නැගෙනහිර මානව හිමිකම් සඳහා වන කාර්යාංශය (NESOHR) සහ උතුරු නැගෙනහිර සංඛ්‍යාලේඛන මධ්‍යස්ථානය විසින් ලේඛනගත කොට තිබේ.

 

බිම් බෝම්බයෙන් මළ සෙබළුන්ගේ සිරුරු ගම් පළාත් වලට නොයවා 13 බොරැල්ල කනත්තට ගෙනවිත් රජය විසින් පවත්වන ලද සමූහ භුමදානයට සහභාගිවූ ආණ්ඩු පාක්ෂික මැරයන් විසින් කොළඹින් ආරම්භ කොට රටපුරා දියත් කරන ලද දෙමළ සමූහ ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් වගකිවයුතු කිසිවකුත් ගෙවී ගිය තිස් හත් වසර තුලදීම නීතිය හමුවට පමුණුවා නැත.