නලින් ද සිල්වා මැතිතුමා යෞවන වියේ දී නව දැනුම සොයා සෛද්ටාන්තික භොතික විද්‍යාවේ කිමිදුණේ ය; අසරණයන්ට සරණවීමට මාක්ස්වාදයේ
සරණ පැතීය. තමා තෝරාගත් ක්ෂේත්‍ර පරතෙරට ම හැදෑරීය.
1980 වැඩවර්ජනයේ අසාර්ථකත්වය එතුමාව සසල කළේ ය. න්‍යාය හා ප්‍රායෝගිකත්වයේ විසංවාද එතුමාව කළඹවාලීය. එතුමා අවංක බුද්ධිමතකු විය.
එතුමා මාක්ස්වාදය ප්‍රශ්න කළේ ය. මාක්ස්වාදය විද්‍යාත්මක නම්, ඊට අනුකූලව ගන්නා දේශපාලන ක්‍රියාමාර්ග අසාර්ථක වන්නේ කෙසේ ද? එතුමා මාක්ස්වාදය විද්‍යාත්මක දැයි ප්‍රශ්න කළේ ය. ඒ, එසේ නොවන බව පෙන්වාලීය.
ඉන්පසු එතුමා විද්‍යාව විද්‍යාත්මක දැයි ප්‍රශ්න කළේ ය. වෙනත් වචනවලින් කිවහොත් විද්‍යාත්මක විධික්‍රමය ම ප්‍රශ්න කළේ ය. අප විද්‍යාත්මක යැයි පිළිගන්නා බොහෝ ප්‍රවාද, ඒ සේ පිළිගැනී ඇත්තේ විද්‍යාත්මක නොවන වෙනත් කරුණු මත බව, සරල වීම, සෞන්දර්යය වැනි කරුණු මත බව පෙන්වා දුන්නේ ය.
මේ මඟින් එතුමා, අප වෙනුවෙන් අපේම මාවතක් ඉදි කරගැනීමට එරෙහිව තිබූ ප්‍රධානම බාධකය බිඳ හෙලුවේ ය. බටහිර යුරෝපයේ ඉතිහාසය මත ගොඩනැඟුණ, ලොවටම පොදු වූ ඓතිහාසික විකාශනයක් පිළිබඳ මතවාද අභියෝගයට ලක් කෙරුණේ ය. අපගේම වූ දැනුම් පද්ධතියක්, අපගේම වූ මාවතක්, අපගේ වූ අනාගතයක් පිළිබඳ නව අලෝක ධාරා පැතිරෙන්නට විය.
ගුණදාස අමරසේකරයන් ගේ ජාතික චින්තනය පිළිබඳ අදහසට සෛද්ටාන්තිකව ඉඩකඩ වීවර වූයේ මේ දාර්ශනික ප්‍රවේශය ඔස්සේ ය. අපේ ඉතිහාසය මත අපේ අනාගතය ගොඩනඟා ගත හැකි බවට, කුරුරි ත්‍රස්තවාදය පරාජය කළ හැකි බවට පමණක් නොව පරාජය කළ යුතු බවට මතවාද ගොඩ නැඟුනේ ද මේ අනුව ය.
ත්‍රස්තවාදය පරාජය කරනු දැකීමට එතුමා වාසනාවන්ත විය. එහෙත් එතුමා අපෙන් සමුගන්නේ මවුබිමේ චිර පැවැත්ම ම අභියෝගයට ලක්ව ඇති මොහොතක ය. ඒ අභියෝගය ජයගැනීම, ත්‍රස්තවාදය පරාජය කළ රටේ ස්වෛරීත්වය, ස්වාධීනත්වය තහවුරු කිරීම, අද අප හමුවේ වන ප්‍රමුඛතම අභියෝගය ය. මේ තීරණාත්මක පැයේ දී නලින් ද සිල්වා ඇදුරුතුමාට ගරු කළ හැක්කේ ඒ සඳහා කැපවීමෙනි!
(යුතුකම ජාතික සංවිධානය)
සබැඳි ලිපි :
ආචාර්ය නලින් ද සිල්වා : අවසන් කටයුතු ඉරිදා ඇමරිකාවේදී - පාංශුකූලේ පිරිනැමීමක් කොළඹදී
