යුද්ධයේ අවසන් අදියරේදී ශ්‍රී ලංකා රජයේ ආරක්ෂක සේනාවලට යටත් වූ හෝ භාර වූ හෝ පසු අතුරුදහන් කරනු ලැබූ තම ඥාතීන් වෙනුවෙන්
ජාත්‍යන්තර යුක්තිය ඉටුකරගැනීම සිය අරගලයේ අරමුණ බව යුද වින්දිත මාතාවක් අවධාරණය කර තිබේ.
උතුරු නැගෙනහිර අතුරුදහන් කරවනු ලැබුවන්ගේ ඥාතීන්ගේ සංගමයේ සභාපතිනි යෝගරාසා කනගරංජනී මාතාව ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව ද යුද වින්දිත මාතාවන් සම්බන්ධයෙන් සැලකිල්ලක් නොදක්වන බවට කනස්සල්ල පල කළාය.
“36 වැනි සැසිවාරයේ සිට යුක්තිය ඉල්ලා සිටින විට ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවත් සැලකිල්ලක් නොදක්වා සිටිනවා. අපි ගිය සැසි වාරයේ සහ දැනට පැවැත්වෙන රැස්වීමටත් සහභාගී වෙලා අපේ යුක්තිය ගැන අවධාරණය කරලා තිබෙනවා. අපේ අරගලයේ අරමුණ ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව හරහා පමණක් අපට යුක්තිය ඉටුකර ගැනීමයි.”
බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන් කළ සිය සමීපතමයන්ට යුක්තිය ඉල්ලා 2017 පෙබරවාරි 20 වැනි දා කිලිනොච්චියෙන් ආරම්භ කළ අඛණ්ඩ විරෝධතාවයට දින 2549 ක් සපිරුනු මාර්තු 30 වැනිදා කිලිනොච්චි ආනන්ද පුරම් හි පිහිටුවා ඇති සිය කාර්යාලය ඉදිරිපිට දී දියත් කළ නිහඩ උද්ඝෝෂණයට සහභාගී වෙමින් යෝගරාසා කනගරංජනී මාතාව ඒ බව සදහන් කර තිබේ.
ඇය එහිදී වැඩි දුරටත් පවසා තිබුනේ සිවිල් යුද්ධය 2009 මැයි මාසයේ ලේ වැකී අවසන් වූ දා සිට තම ස්වාමිපුරුෂයන්, දියණියන්, පුතුන්, සහෝදරයන් ඇතුළු නෑසියන් සොයමින් 2017 පෙබරවාරි මාසයේ සිට මේ දක්වා දිනපතා අඛණ්ඩව පෙළපාලි ගිය දෙමාපියන් අතුරින් අඩුම වශයෙන් 220 ට වැඩි පිරිසක් මිය ගොස් ඇති බවයි.
“මේ ගමන දුර ගමනක්. නමුත් අද වෙනකම් අපිත් එක්ක තමන්ගේ නෑදෑයන් හොයාගෙන, දරුවෝ හොයාගෙන, ස්වාමිපුරුෂයා හොයාගෙන හිටපු 224 දෙනෙක් මියගිහිල්ලා තියනවා. එයාලාටත් යුක්තිය ඉටුකිරීමේ වගකීම දරන්නේ වින්දිතයන්ගේ මව්වරුන් වන අපි.”
වසර ගණනාවක් තිස්සේ බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන් කර සිටින සිය සමීපතමයන් ඡායාරූප අතැතිව දෙමළ මව්වරුන් විරෝධයට එක්ව සිටි අයුරු පළාත් බද වාර්තාකරුවන් වීඩියෝ ගත කොට තිබේ.
අතුරුදහන් කරනු ලැබුවන් සොයාගැනීමට අඛණ්ඩ අරගලයක යෙදී සිටින ඥාතීන්ට එකම සමීපතමයකු හෝ සොයා දීමට අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය (OMP) මේ දක්වා සමත් වී නැත.
යුද්ධයේ අවසාන දින වලදී ආරක්ෂක අංශ භාරයට පත් වීමෙන් පසුව හා යුද්ධයේ අවසන් මොහොතේ අතුරුදහන් වු තමන්ගේ ආදරණීයයන්ට අත්වූ ඉරණම හෙළි කරන ලෙස රජයට බල කරමින් 2017 වසරේ පෙබරවාරි සහ මාර්තු මාසවලදී වව්නියාව, කිලිනොච්චිය, යාපනය, මුලතිව්, ත්‍රිකුණාමලය සහ අම්පාර දිස්ත්‍රික්ක වල සත්‍යග්‍රහ ව්‍යාපාර ආරම්භ විය.
බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන්කරවූවන් වෙනුවෙන් යුක්තිය ලබා දෙන බව පවසමින් ආණ්ඩුව යෝජනා කර තිබෙන අතුරුදන්වූවන් සඳහා නිකුත් කරන සහතිකය ලබා ගැනීමත්, වන්දි මුදල් ලබා ගැනීමත් තම සමීපතමයන් අහිමිව සිටින යුද වින්දිත දෙමළ මව්වරුන් ප්‍රසිද්ධියේම ප්‍රතික්ෂේප කර තිබේ.
යුද්ධාවසානයේ රජයේ හමුදාවට භාරවීමෙන්ද, පැහැරගනු ලැබීමෙන්ද අනතුරුව අතුරුදහන් කරන ලද සමීපතමයන්ගේ ඉරණම හෙළි කරගැනීම සඳහා රටතුල යුක්තියක් ඉටුවී නැති දෙමළ ජනතාව ඉකුත් පහළොස් වසරකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ ඉල්ලා සිටින්නේ ජාත්‍යන්තර මැදිහත්වීමකි.
<p
