ක්‍රිස්තු පූර්ව 04 වන සියවසේ සිට ඉන්දියාවෙන් පැවත එන සටන් කලාවක් මෙරට තුළ ලියාපදිංචි කිරිමට සහ එම සටන් කලාව ශ්‍රී ලංකාව තුළ ප්‍රචලිත
කිරීමට මේ වන විට කටයුතු සුදානම් වෙමින් තිබේ.
මෙම සටන් කලාව සිලම්බම් ලෙස හඳුන්වනු ලබයි.
එය දකුණු ඉන්දියාවෙන් පැවත එන ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාවකි.
මොකක්ද මේ සිලම්බම් සටන් කලාව කියන්නේ ?
මෙම ක්‍රීඩාව සඳහා එම නම යෙදී ඇත්තේ කඳු යන අර්ථය ඇති දෙමළ වචනය වන ‘සිලම්’ යන්නෙන් සහ එම ක්‍රීඩාවට යොදා ගන්නා උණ බම්බු හේතුවෙන්.
මෙම සටන් කලාව සඳහා යොදා ගනු ලබන ප්‍රධාන අවිය ලෙස උණ බම්බුව හැඳින්විය හැක.
ක්‍රීඩාව සඳහා සහභාගිවන ක්‍රීඩකයාගේ උස ප්‍රමාණය අනුව ඔහු භාවිත කරන උණ බම්බුවේ උස තීරණය වේ. උණ බම්බුවලට අමතරව තවත් ආයුද ද මෙම සටන් කලාව තුළ උපයෝගී කර ගනු ලැබේ.
සිලම්බම් සටන් ක්‍රමයට යොදා ගනු ලබන ආයුධ මොනවාද ?
- සිලම්බම්
සුදුසු උණ බම්බු වලින් සාදා ගන්නා ලද නමුත් සමහර විට තේක්ක හෝ ඉන්දියානු රෝස චෙස්නට් ලී වලින්ද සාදා ඇත.
- මරු
- මුව අං වලින් සාදන ලද තෙරපුම් ආයුධයකි.
- අරුවාල් : දෑකැත්ත, බොහෝ විට යුගල
- පන්තුකොල්: එක් එක් කෙළවරේ ගිනි බෝල හෝ බර දම්වැල් සහිත ආයුද
- සවුකු: කසය
- වාල්: කඩුව
- කුට්ටු කටයි: උල් සහිත නකල්ඩස්ටර්
- කට්ටි: පිහිය
- කට්ටරි: H-හැඩැති හසුරුව සහිත කිණිස්ස
- සුරුල් කත්ති: නම්‍යශීලී කඩුව
- සෙඩිකුචි: කුඩල් හෝ කෙටි සැරයටිය, බොහෝ විට යුගලයක් ලෙස භාවිතා කරයි.
මෙම සටන් කලාවේ දී පාද හසුරුවන ආකාර 16ක් පවතින අතර සටන් කිරීමේදී සතුරාට පහර දීම සඳහා සිය අතේ මැණික් කටුව මනාව හැසිරවීමට ද ඉගෙන ගත යුතුවේ.
සිලම්බම් සටන් කලාවේ ඉතිහාසය
සිලම්බම් යනු තමිල්නාඩුවේ පැරණි සටන් කලාවකි. එහි මූලාරම්භය මුල් ද්‍රවිඩ යුගයට අයත් විය. 1760-1799 යුගයේ, පුලිදේවන්ගේ සහ වීර පාණ්ඩිය කට්ටබොම්මන්ගේ කාලයේ; බ්‍රිතාන්‍යයන්ට එරෙහිව සටන් කිරීම සඳහා කලාව වැඩිදියුණු කරන ලදී.
ඉන් පසුව, සිලම්බම් රට පුරා සහ එහි උපන් ප්‍රාන්තය පුරා ජනප්‍රිය විය. නමුත් කෝපයට පත් ක්‍රියාවක් ලෙස බ්‍රිතාන්‍යයන් ක්‍රීඩාව තහනම් කළේය. නිදහසින් පසු ඉන්දියාවේ තහනම ඉවත් කරන ලදී. 2004 දී, සමස්ත ඉන්දීය සිලම්බම් සම්මේලනය තමිල්නාඩු රජය තුළ නිසි පරිදි ලියාපදිංචි විය.
2009 මාර්තු 20 වැනි දින, ආසියානු සිලම්බම් සම්මේලනය පිහිටුවීම සඳහා සිලම්බම් විධායක රැස්වීම පවත්වා අවසන් කරන ලදී.
පසුව, 2010 අගෝස්තු 17 වන දින, තමිල්නාඩුවේ නාගර්කෝයිල් හි පැවති තවත් විධායක කමිටු රැස්වීමකදී ඉන්දියාවේ ලෝක සිලම්බම් සම්මේලනය පිහිටුවීමේ තීරණය ගනු ලැබීය.
ක්‍රීඩකයෙකු පුහුණු කරවන ආකාරය
සිලම්බම් භාවිතයේ පළමු අදියර යටතේ සටන් සඳහා පදනමක් සැපයීම සහ පුහුණුව සඳහා ශරීරය සකස් කිරීම අදහස් කෙරේ. මෙයට නම්‍යශීලී බව, කඩිසර බව, අත්-ඇස් සම්බන්ධීකරණය, චාලක දැනුවත්භාවය, සමබරතාවය, ශක්තිය, වේගය, මාංශ පේශි විඳදරාගැනීම සහ හෘද වාහිනී ශක්තිය වැඩි දියුණු කිරීම ඇතුළත් වේ.
ආධුනිකයන්ට මුළින්ම පාද ක්‍රියාකාරිත්වය (කාලඩි) උගන්වනු ලබන අතර, ඔවුන් සිය අවිය වන රිට කැරකීමේ ශිල්පීය ක්‍රම සහ රටා ඉගෙන ගැනීමට පෙර එය ප්‍රගුණ කළ යුතු අතර, රිට චලනය නතර නොකර භ්‍රමණය වෙනස් කිරීමේ ක්‍රම ඇති අතර පා චලන රටාවන් දහසයක් (16) ක් ඇති අතර ඒවායින් හතරක් ඉතා වැදගත් වේ.
පා චලන රටා සිලම්බම් ක්‍රීඩාවේ ප්‍රධාන අංග වේ. සාම්ප්‍රදායිකව, සටනට යාමට පෙර ආධුනිකයින් සඳහා ප්‍රථමයෙන් දිගු කලක් කාලඩි හෙවත් පා චලනය උගන්වනු ලබයි.
හිස් අතින් පුහුණු කිරීම : වෘත්තිකයාට තම හිස් අත් භාවිතා කරමින් සිලම්බම් කූරු චලනයන් පිළිබඳ හැඟීමක් ලබා ගැනීමට ඉඩ සලසයි, එනම් සටන්කරුවන්ට සැරයටිය වෙත යාමට පෙර හිස් අත්වලින් මූලික පුහුණුවක් ඇත.
ක්‍රමක්‍රමයෙන්, සටන්කාමීන් සැරයටි චලනයන් හා ඒ සම්බන්ධ වන නිශ්චිතව ගමන් කිරීමට පාද චලනයන් ඉගෙන ගනු ලබයි. සිලම්බම් සටන් ක්‍රමයේ ප්‍රහාර සඳහා බලය ලබා ගැනීමේ යතුර කාලඩි හෙවත් පාද චලනය වේ. එය ඉදිරියට යන ආකාරය සහ පසුබැසීම, තම ආරක්ෂාව පහත් නොහෙලා ප්‍රතිවාදියාගේ පරාසය තුළට ගොස් පහර දීම සහ ප්‍රතිප්‍රහාරයන් අවහිර කිරීම සඳහා එය උපකාර වේ. එමෙන්ම සටනකදී සිය ප්‍රතිවාදියාගෙන් එල්ලවන මාරාන්තික නොවන පහරවල් විඳ දරා ගනිමින් අඛණ්ඩව සටනේ යෙදීමට එමගින් ශරීරයට අවශ්‍ය ශක්තිය සපයනු ලබන අතර ඒ සඳහා අවශ්‍ය බලය නිර්මාණය කිරීම සඳහා මුළු ශරීරයම භාවිතා වේ.
මෙම සටන් කලාව මනාව ප්‍රගුණ කළ සටන්කරුවන් වර්මා අඩි හෝ මාර්මා අඩි (ශරීරයේ නිල පිහිටි ස්ථාන) ගැන හොද පළපුරුද්දකින් යුක්ත වන අතර අවම බලය භාවිතා කිරීමෙන් මාරාන්තික හෝ ආබාධිත බලපෑම් ඇති කිරීමට ශරීරයේ ඕනෑම තැනකට පහර දිය යුත්තේ කොතැනදැයි දනී.
සාම්ප්‍රදායික සටන් කලාව උගන්වනු ලබන ගුරුවරුන් තවමත් දිනපතා භාවනාවේ යෙදෙන අතර මත්පැන්, දුම්පානය සහ මස් පරිභෝජනයෙන් වැළකීම තුළින් "පිරිසිදු" ජීවිතයක් ගත කිරීමට සිසුන් දිරිමත් කොට ඔවුන්ට අවශ්‍ය උපදෙස් ලබාදෙයි.
සිනමාවට පැමිණි ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාව
ඉන්දීය දමිල සිනමාවේ ප්‍රධාන පෙළේ නළුවෙකු වන එම්.ජි.රාමචන්ද්‍රන් විසින් පළමු වරට 1950-1960 යන දශකයේ දී සිලම්බම් සටන් කලාව එරට සිනමා කේෂ්ත්‍රයට හඳුන්වා දෙනු ලැබූවේය. මෙවැනි ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාවන් එම සමයේ දී චිත්‍රපට නරඹන්නන් අතර ප්‍රචලිත විය.
එම්.ජි.රාමචන්ද්‍රන් මෙම සිලම්බම් සටන් කලාවේ පුහුණුව ලබා තිබේ.
ඔහුගේ ආභාෂයෙන් පසුව දකුණු ඉන්දියානු සිනමාවේ ජනප්‍රිය රංගන ශිල්පින් වන රජිණි කාන්ත්, කමල් හසන්, කේ.භාග්‍යරාජ්, සිලම්බරසන්, සත්‍යරාජ්, සුර්යා සහ කාර්ති ද මෙම සටන් කලාව තමන් රංගනයෙන් දායකවූ චිත්‍රපට සඳහා යොදා ගෙන තිබේ.
ශ්‍රී ලංකාවට එන නවතම සටන් කලාව
මීට වසර ගණනාවකට පෙර ආත්මාරක්ෂක සටන් ක්‍රමයක් ලෙස පැවති "සිලම්බම්" ක්‍රීඩාව ශ්‍රී ලංකාව තුළ ලියාපදිංචි ක්‍රීඩාවක් බවට පත් කර දෙන ලෙස ජීවන් තොන්ඩමන් අමාත්‍යවරයා විසින් ක්‍රීඩා අමාත්‍ය රොෂාන් රණසිංහගෙන් පසුගියදා ඉල්ලීමක් කර තිබුනේ ය.
ඒ නුවරඑළියේ දී පැවැත්වුණු "සිලම්බම්" ක්‍රීඩා වැඩසටහනක් අතර වාරයේ දිය.
ඒ අනුව එම ක්‍රීඩාව ලියාපදිංචි කර සංගම් පිහිටුවීමට අවශ්‍ය පියවර ගන්නා ලෙස ක්‍රීඩා අමාත්‍යවරයා විසින් නිලධාරීන්ට උපදෙස් ලබා දී තිබේ.
එම ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාව ශ්‍රී ලංකාවට හඳුන්වා දීමට තීරණය කිරීම සම්බන්ධයෙන් බීබීසි සිංහල සේවය විසින් අමාත්‍ය ජීවන් තොන්ඩමන්ගෙන් විමසා සිටියේය.
අමාත්‍යවරයා ප්‍රකාශ කළේ ඉන්දියාවේ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ සංස්කෘතිය එකිනෙක බැඳී ඇති බවත් සිලම්බම් සටන් කලාව අලුත් දෙයක් නොවන බවත්ය.
ඒ මෙරට තුළ පැවත එන ' අංගම්පොර' සටන් කලාව නිසාවෙන් බව ද අමාත්‍යවරයා සඳහන් කළේය.
" අප මුලින්ම තේරුම් ගත යුතු දෙයක් වන්නේ ක්‍රීඩාව, සංස්කෘතිය, එකිනෙක සම්බන්ධයි.
ශ්‍රී ලංකාවට ඉන්දියාවේ සිට පුද්ගලයින් සංක්‍රමණය වූණා. අප සතුව තිබෙන සංස්කෘතික වටිනාකමින් යුත් දේවල් ආරක්ෂා කර ගත යුතුයි."
"සිලම්බම් කියන සටන් කලාව ශ්‍රී ලාංකිකයින්ට අලුත් දෙයක් නොවේ. එය මෙරට පැවතෙන අංගම් පොර සටන් කලාව සමග සම්බන්ධයි. මෙය ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාවක්."
"මේවන විට ජාත්‍යන්තර තරග පවා පැවැත්වෙනවා. මේ නිසා ලාංකිකයින් වශයෙන් අප ලෝකයට පෙන්වන්න ඕන එය අපටත් පුළුවන් කියා."
"ක්‍රීඩා සංගම් ලියාපදිංචි කිරීම සම්බන්ධයෙන් ක්‍රීඩා අමාත්‍යවරයා ගෙන් කළ ඉල්ලීමට එතුමාගෙන් යහපත් ප්‍රතිචාර ලැබුණා."
මෙම ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාව මෙරට තුල ඉගැන්වීම සඳහා ඉන්දියානු පුහුණුකරුවන් මෙරටට පැමිණෙන්නේ දැයි අමාත්‍යවරයාගෙන් ගෙන් විමසූ විට ඔහු පැවසුවේ " විදෙස් පහුණුකරුවන් අවශ්‍යද කියා ඉදිරියේදී තීරණයක් ගත හැකියි. දැනට අපට පුහුණුකරුවන් සිටිනවා. අපට හැකියාව තියෙනවා ඔවුන්ගෙන් ඇතැමෙක් ඉන්දියාවට පිටත් කර යවා හොද පුහුණුවක් ලබා දෙන්න. ඉන් පසූව ඔවුන්ට පුළුවන් ලංකාවට පැමිණිලා තවත් අයට ඒ පුහුණුව ලබා දෙන්න."
(BBC සිංහල සේවය)
