"මේ රට පොජ්ජේ රඳන අනෙක් මිනිග්ගජ්ජුන්ට ඇනව්කලන පහසුකම් පොජ්ජවල් හැම එකමක්ම පරම්පරාවෙන් මංගච්චන මේ ඇත්තන්ටන් ඇනව්කලන්න කියලයි මේ ඇත්තො කතා දමන්නෙ.
(2 වැනි කොටස)
“ලොරෙන්සෝද අල්මේදා - කොළොම්තොටට යහපත් නාවිකයා...
හංදි කඩේ ලෑලි පුටින් - ඩිනර් පාටි අතින් කටින්..”
- තාත්තලා චීන වුණාට අම්මලා ලංකාවේ
පවතින ආර්ථික අර්බුදයත් සමඟ ශ්‍රී ලංකාවේ අධ්‍යාපනය දැඩි අර්බුදයකට මුහුණ පා ඇති බව කිසිවකුට රහසක් නොවෙයි.
එය හුදු ඉලක්කම් මත පදනම්ව, ගණිත ගැටලුවක් විසඳන්නාක් මෙන් ගනු ලැබූ රාජ්‍යතාන්ත්‍රික තීන්දුවකි.
ලංකාවේ මහා භාරකාර දෙපාර්තමේන්තුවට පැවරුණු දේපළ අතර, අපූරු කොන්දේසියක් මත පැවරුණු දේපළක් වෙයි.
දෙනෙත් නොපෙනී, උපාධියක් හිමි කර ගැනීම දක්වා දුරක් ගමන් කිරීම ලෙහෙසි පහසු කටයුත්තක් නොවේ.
‘උඩරට වතුකරය’ යැයි කී විට දැනෙන හුරු පුරුදු ගතිය, ‘පහතරට වතුකරය’ යැයි කී විට දැනෙන්නේ නැත.
ඔවුහු හැම දවසකම එක් වතාවක් නොව, අඩු තරමින් දහ දාළොස් වතාවක්වත් සිය ජීවිතය පරදුවට තබති.
මෙය, මල් හා බැඳුණු මිනිසුන් ගැන කියවෙන අපූරු කතාවකි. කතරගම, මහියංගණය සහ රජරට තිරප්පනේ යා කරන මේ කතාව ජාති, ආගම්, කුල, ස්ත්‍රී පුරුෂ ආදී බේද පසෙක ලා මනුෂ්‍යත්වය ඔසවා තබන්නකි.
මවක වූ පසු වෘත්තීය ජීවිතය අභියෝගයට ලක් වීම, ලංකාවේ සියලු වෘත්තීය කාන්තාවන්ට පොදු ගැටලුවකි.
