අපලෝකන 39 : මොකක් හරි කරල මේ කොල්ලගෙ ජීවිතේ හදන්න ඕනෙ - (ජයසිරිගේ අලුත්ම නවකතාව)
ඇත්තට ම එහෙම වෙන්න පුළුවං. ඒක ඇත්ත. මොකද මම දැං මෙහාට ඇවිත් අවුරුද්දකටත් වැඩියි නෙ.
ඇත්තට ම එහෙම වෙන්න පුළුවං. ඒක ඇත්ත. මොකද මම දැං මෙහාට ඇවිත් අවුරුද්දකටත් වැඩියි නෙ.
‘‘හරි හරි... මට ඔයැයි කියන හැම දෙයක් ම තේරෙනව. ඔයැයි හිත හොඳ කොල්ලෙක් කියලත් අපි දන්නව.
යසේ කියන එකෙත් ඇත්තක් නැත්තෙ නෑ. ඇත්තට ම මේ කෙල්ලගෙ හුටපටේ වුණේ නැත්නම් යසේ අපුරුවට වැඩ ටික කරගෙන ඉන්නවනෙ.
‘‘ඇත්ත සත්ත මක්කයි කියල මාත් නිච්චියට ම දන්නෑ නෙ පුතේ... මං ඉතරක් නෙවෙයි අපි කොයි කාවත් දන්නෙ නැහැ නෙ පුතේ...
පහුවදත් යසේ වැඩට ගියේ නෑ. කළු මහත්තෙය එයා ළඟට යන්න කලින් ම මොකෑ කියල යසේට සනීප නෑ කියල.
පෙරුමාල් කියන විදියට එක දවසක් යසේ මල්ලි තුෂාරි හම්බ වෙන්න යද්දි එයා ගෙදර ඉඳල නෑ. ජෙනට්ගෙන් ඇහුවම කියල තියෙන්නෙ මිරිස්සෙ
සුසන්ත නම් කියන්නෙ යසේ මල්ලි මේ විදියට හිතුවක්කාර වැඩ කරන්න ගත්තෙ තුෂාරි නංගිගෙ සිද්ධියෙන් පස්සෙ කියල.
මට හුඟ දෙනෙක් කියන්නෙ තුෂාරි කියල මිසක සේපාලිකා කියල නෙවෙයි.
ඇත්ත... මම ඒ වෙලාවෙ අම්මට බෝලෙ පාස් කරේ ම ඒ නිසා තමයි.
‘‘පෙරුමාල් අයියේ... පෙරුමාල් අයියේ... පෙරුමාල් අයියේ... අම්ම ඇහුවා අද ඔයැයි බිස්නස් යන්නැති හිංද රෑට ඔයැයිටත් එක්ක ම උයන්නද කියල...?’’
එදා රෑ යසෙයි මමයි සුසන්තයි මුණ ගැහුණට පස්සෙ මම දවල්ට ටවුමට ආපු වෙලාවට හැව්ලොක් හෝටලේට ගිහින් යසේ හම්බ වෙලා ඔය ආ ගිය තොරතුරු ටිකක් කතා කරන එක පුරුද්දක් වුණා.